Caroline Geerts

Wat motiveerde jou om het burgerinitiatief te starten? 
Het Kasteel van Heers is een van de mooiste kasteelsites in Haspengouw, maar het beschermde monument stond al dertig jaar af te takelen en te vervallen. Op die manier dreigde 500 jaar Loonse, Limburgse en Luikse geschiedenis verloren te gaan. Voordat wij begonnen met het proper maken van het verwilderde parkdomein zag je kasteel van op straat zelfs niet meer liggen. Zo dreigde het natuurlijk helemaal vergeten te worden. Ikzelf en andere omwonenden vonden het kasteel belangrijk genoeg om gul de handen uit de mouwen te steken. 
We waren er van overtuigd – en zijn dat nog steeds – dat deze plek de omgeving extra impulsen kan geven als ze weer tot leven komt. Hier zouden allerlei toeristische, recreatieve en culturele activiteiten kunnen plaatsvinden. We jagen op deze prachtige plek eenzelfde doel na. Het brengt ons als gemeenschap dichter bij elkaar. 

Welke profielen zitten er allemaal in de vrijwilligersgroep van het Kasteel van Heers? 
Onze groep bestaat uit zeer diverse profielen: mensen die aan het einde van hun carrière zitten of gepensioneerd zijn en een nieuwe focus zoeken, maar ook jonge mensen die een hart hebben voor erfgoed en zich graag eens uitleven. Anderen werken simpelweg graag buiten of genieten van het sociale aspect: drank rondbrengen, een babbeltje doen, samen koken … De meeste vrijwilligers komen bij ons aanwaaien omdat de plek hen aantrekt. Ze blijven komen omwille van de sfeer in de groep.
Het leukste is dat iedereen zijn of haar eigen talenten meebrengt en daarmee richting geeft aan wat we doen. De stappen die we vooruit zetten, zijn de stappen die we kunnen zetten omdat we daarvoor de juiste mensen aan boord hebben. Dankzij de rijkdom aan profielen binnen onze diverse groep kunnen we vooruitgang boeken in verschillende richtingen.

Je bent intussen vaste medewerker van Herita geworden. Van je hobby je beroep gemaakt?
Bosmaaien en takken slepen was nu niet meteen een hobby, eerder een overtuiging. De overtuiging dat we deze site niet mochten laten verloren gaan, dat ze – eens in ere hersteld – opnieuw het kloppende hart van de streek kon worden. Het zijn bakstenen met een verhaal, maar mensen moeten het verhaal van die bakstenen vertellen en uitdragen. 

Voor ik bij Herita kwam werken, maakte ik televisieprogramma’s. Daar draait het ook steeds rond het vertellen van verhalen. Het is vanuit die achtergrond en verhalende filosofie dat we in 2017 met de vzw begonnen zijn. Na 40 jaar verval en negativisme, gecreëerd door de vorige eigenaars, wilden we het kasteel op een positieve manier in de aandacht brengen. Dat deden we door zelf de handen uit de mouwen te steken en publiek naar deze plek te brengen. De kracht van dat verhaal werkte, zo bleek, want we konden de Vlaamse overheid overtuigen om het kasteel te verwerven.

Vandaag werk ik inderdaad voor Herita, enerzijds als projectcoördinator van het Kasteel van Heers en anderzijds als creatieve ondersteuner van verschillende projecten op andere sites. In die rol kan ik de nieuwe toekomst voor het kasteel mee sturen en vormgeven. Dat voelt als een ongelofelijk privilege.  Ik bekijk ook hoe we de verhalen van de andere erfgoedsites van Herita het best kunnen vertellen. Wat ik vandaag doe in opdracht van Herita ligt dus wel in lijn met wat ik vroeger deed voor televisie.

Kunnen we stellen dat vrijwilligerswerk goed is voor je CV?
In mijn geval was het niet het opzet om er een vaste job mee te scoren in de erfgoedsector. Uiteraard kan het voor je cv nooit kwaad om te tonen dat je bereid bent je te engageren voor iets. Ik vergelijk onze vrijwilligerswerking wel eens met een scoutsgroep voor volwassenen: je leert er om met elkaar om te gaan, om samen te werken in diversiteit en om meningen te verenigen naar een gemeenschappelijk doel. Dat zijn gegeerde vaardigheden. 

Biedt de aansluiting bij Herita nieuwe kansen en perspectieven?  
De doorstart onder de vleugels van Herita maakt dat er nu echt een toekomst is voor het kasteel. We hebben voor het eerst de garantie dat de restauratie er gaat komen. Herita gonst van mensen met kennis van zaken en de organisatie heeft een duidelijke toekomstvisie. Koppel dat aan het potentieel van de grote groep geëngageerde vrijwilligers en je hebt volgens mij de sleutel tot een succesformule. Als verbindende schakel ga ik de dynamiek en wisselwerking trachten te maximaliseren.  

Welke voldoening haal je uit je engagement?
Door je inzet als vrijwilliger krijg je een stukje eigenaarschap. Alle vrijwilligers in onze groep beschouwen het kasteel van Heers als ‘hun kasteel’. Die betrokkenheid creëert verbondenheid. Het geeft ook voldoening om echt een verschil te kunnen maken. Wij hebben met een grote groep mensen bergen werk kunnen verzetten, veel meer dan we op voorhand hadden ingeschat. In ons geval hebben we er zelfs een kasteel mee gered! Het werk dat we doen, doen we natuurlijk ook in een prachtige omgeving. Aankomen op een indrukwekkende plek als het Kasteel van Heers, met de sleutel op zak: het geeft een geprivilegieerd gevoel, elke keer opnieuw.

Wat is jouw toekomstdroom voor het Kasteel van Heers?
Als creatieve vogel heb ik daar 1001 ideeën over, gaande van VR-museum tot openluchttheater. De ambities mogen best hoog zijn omdat de grandeur van deze site dat toestaat. Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat deze plek opnieuw geactiveerd wordt voor de gemeenschap en voor de streek, dat het kasteel terug een plaats vindt in het sociale weefsel van Haspengouw.