Wereldwijd zijn er heel wat National Trusts. De een is wereldberoemd, zoals de Britse National Trust, de ander is streekgebonden, zoals Geldersch Landschap en Kasteelen in Nederland. Wat de stichtingen bindt, is dat ze erfgoedsites in eigen beheer hebben, dat ze een ledenwerking hebben en dat ze zelf instaan voor een deel van hun inkomsten. Die inkomsten investeren ze verder in erfgoed. De International National Trusts Organisation (INTO) bevordert samenwerking tussen meer dan 80 van deze stichtingen wereldwijd. Wij spraken Catherine Leonard, Secretary-General van INTO.
Hoe past Herita binnen de wereldwijde familie van National Trusts?
Net als al onze Nationale Trusts speelt Herita een belangrijke rol bij het creëren van een gevoel van betekenis uit het verleden: hoe dat verleden zich verhoudt tot het heden en hoe we dat verleden kunnen doorgeven aan de volgende generatie. De manier waarop Herita mensen samenbrengt om culturele kennis en ervaringen te delen, is echt inspirerend, evenals hoe het mensen in staat stelt persoonlijke actie te ondernemen om speciale plaatsen en dingen te behouden.
De eerste National Trusts zijn gebaseerd op het eenvoudige en blijvende principe dat mensen historische, mooie, en natuurlijke plekken nodig hebben die ontspanning, perspectief, ontsnapping, en een identiteitsgevoel bieden. Dit idee is honderdvijfentwintig jaar later, in een tijdperk waarin steeds meer mensen in grote steden wonen en de overheidsfinanciering vaak veel minder wordt, niet minder waar.
Werkt elke National Trust volgens hetzelfde model?
Nee, elke Trust is anders. Sommige Trusts zijn grote, gevestigde organisaties met aanzienlijke lidmaatschappen en een groot publiek draagvlak, zoals de National Trusts in het Verenigd Koninkrijk of de US National Trust for Historic Preservation.
Andere zijn kleine of nieuwe organisaties die bijna volledig op vrijwillige inspanningen draaien, zoals in Zimbabwe of Georgië. Daartussen zitten allerlei vormen en maten. Sommige organisaties zijn nauw verbonden met regeringen, zoals in Fiji en Trinidad. Andere stichtingen willen verwoed onafhankelijk zijn en staan vaak zeer kritisch staan tegenover officiële actie - of juist inactiviteit - zoals in Ierland en Malta.
Sommige trusts zijn regionaal, meestal waar er een sterke regionale identiteit is zoals in Gelderland, Schotland, Beieren of Vlaanderen. En dat is oké, we zijn niet gebonden aan het woord nationaal! We zoeken naar leden met nationaal aanzien die op zijn minst op provinciale-, staats- of regionale basis betrokken zijn bij erfgoed. We erkennen dat meer dan één organisatie in aanmerking kan komen voor lidmaatschap in een bepaald land.
Waarom is net de National Trust UK zo beroemd?
De National Trust in het Verenigd Koninkrijk bestaat al sinds 1895! De lange geschiedenis verklaart voor een deel het succes. De National Trust UK werd gesticht door drie vrijwilligers en groeide traag. Veertig jaar later waren er slechts 12 betaalde personeelsleden. Pas 86 jaar na de oprichting, in 1981, bereikte de National Trust UK de kaap van 1 miljoen leden.
Naast het lange bestaan van de organisatie, is er nog een andere verklaring voor het succes: de goede relatie met de overheid. Dankzij die relatie kon de National Trust UK in de jaren ‘40 veel grote landhuizen verwerven. Omdat de Trust geen overheidsinstantie is, zijn mensen sneller geneigd om geld en tijd te investeren in de Trust. Erfenissen zijn nog altijd een groot deel van de inkomsten. De schenking van eigendommen valt steeds minder voor.
Britten zijn van nature erg nieuwsgierig. Het bezoeken van landhuizen, kastelen en andere monumenten is al heel lang een onderdeel van hun psyche. Denk bijvoorbeeld aan de 19de-eeuwse werken van Jane Austen. Britten houden ervan rond te snuffelen in de huizen van rijke mensen om te zien 'hoe de andere helft leefde.
Wist je dat?
Als lid van Herita heb je toegang tot alle historische plekken die beheerd worden door de leden van INTO. Dat zijn meer dan 1000 sites wereldwijd!
Andere zijn kleine of nieuwe organisaties die bijna volledig op vrijwillige inspanningen draaien, zoals in Zimbabwe of Georgië.