Hoe zagen de oorspronkelijke gebouwen eruit?
Herkenrode is gesticht op het einde van de 12de eeuw en werd in de 13de eeuw een cisterciënzerinnenabdij, die al snel uitgroeide tot één van de rijkste van de Nederlanden. In het begin van de 16de eeuw werd op het domein een prachtige kerk gebouwd van 64 meter lang en 24 meter hoog. Dat gebeurde met giften van alle sleutelfiguren uit het Prinsbisdom Luik en van de grote adellijke families van Vlaanderen. De kerk had geen echte toren, maar een dakruiter, typisch voor cisterciënzerabdijen. De glasramen werden ontworpen in het atelier van Pieter Coecke van Aalst. Luikse schilders en beeldhouwers als Lombard en Delcour verfraaiden het interieur.
De kerk, het kloosterpand en de zusterverblijven waren het centrum van Herkenrode waar het ora et labora, het bidden en werken van de cisterciënzerzusters, gedurende 600 jaar onafgebroken plaatsvond. Oude tekeningen gaven al een basisimpressie. Archeologische opgravingen brachten de grootsheid van de verdwenen abdijkerk en de omliggende gebouwen opnieuw aan het licht.