Kasteel Beauvoorde

Arthur Merghelynck was behalve een excentriek kasteelheer ook een verwoed verzamelaar. Zijn kasteel bulkte van antieke voorwerpen, bijzondere curiosa, oude handschriften en prachtig meubilair. Hij was ook een begunstiger van de kerk van Wulveringem. In 1897 schonk Merghelynck enkele liturgische gewaden aan de kerk van Wulveringem. Op elk stuk liet hij zijn wapenschild aanbrengen. Het was een tijdlang niet duidelijk waar de objecten zich bevonden en of ze überhaupt nog bestonden. Een tiental jaar geleden hadden enkele vrijwilligers al ontdekt dat de kazuifel naar Veurne verhuisd was, maar hun inspanningen om de kazuifel terug naar Beauvoorde te brengen, mislukten. De tijd was nog niet rijp. De kazuifel raakte opnieuw in de vergetelheid. Maar tijden veranderen en een paar weken geleden verscheen opeens een goed-nieuws-bericht in de mailbox van het kasteel. 

Het waren archiefmedewerkers van de Stad Veurne die de vondst deden en op een kazuifel stuitten die deel uitmaakt van de schenking van 1897. De kazuifel is uit wit satijn vervaardigd en te herkennen aan het wapenschild van de schenker. 

Een kazuifel behoort tot de zogeheten paramenten, gewaden die worden gebruikt in de katholieke eredienst. Het is een mouwloos bovenkleed dat gedragen wordt door de hoofdcelebrant van een eucharistieviering. 

Herita hoopt de kazuifel via een langlopende bruikleen in bewaring te kunnen nemen en tentoon te stellen in de kapel van het kasteel.  

Arthur en de kerk

Het staat buiten kijf dat Arthur een religieus man was. Zo liet hij een kapel aan zijn kasteel aanbouwen en zette hij zich op verschillende manieren in voor de kerk van Wulveringem. Hij zorgde er onder andere voor dat de dekstenen op de graven van de vorige kasteeleigenaars van Beauvoorde in ere hersteld én verplaatst werden, hij liet rouwborden voor zijn ouders aanbrengen in het koor en hij liet de goederen van de kerk inventariseren. Daarnaast financierde hij in 1889 nieuwe wijzerplaten voor de toren. Sindsdien kan je langs alle zijden van de toren zien hoe laat het is. Tot slot was het Arthur Merghelynck die, in samenwerking met de kerkfabriek, zorgde voor de restauratie van drie schilderijen en het orgel. Arthur’s vrijgevigheid en toewijding aan de kerk van Wulveringem zijn onmiskenbaar. Hij was daarnaast ook voorzitter van de kerkraad.

Wist je trouwens dat je tot op de dag van vandaag de rouwborden en de schilderijen nog kan zien? De kerk bevindt zich tegenover het kasteel, dus loop zeker eens binnen als je in de buurt bent! 

En de rest van de schenking? 

Arthur Merghelynck zou behalve de kazuifel ook twee dalmatieken en een koorkap aan de kerk geschonken hebben. Waar die zich bevinden, proberen onze onderzoekers nu verder uit te vissen. Ja, historisch onderzoek dat is ook een beetje detectivewerk. Heel boeiend!

Meer restauratieblogs van Kasteel Beauvoorde